آشناهای قدیمی

صبح هنوز به طور کامل وارد بهداری نشدم که سرباز بهداری-پرستار بهداری-کارشناس بهداشت و تمام پرسنل و غیر پرسنل بهداری با خوشحالی وعده می دهند که دکتر یکی را واسه قتل آوردن میگه از آشناهای شماست

من در حالی که از تعجب شاخ در آورده ام می گم:به فرض این قاتل از آشناهای من باشه خوشحالی کردن داره و این خبرو با خوشحالی میدن که شما اینقدر خوشحال شدید ؟میگن نه آخه خیلی هم پررو هست ؟

پرستارمون میگه الان میارنش بهداری آخه دستاش شکسته

میگم شما لو ندید ببینیم اصلا این منو میشناسه یا نه؟

مریضا را میارن بهداری و من مشغول ویزیت هستم و این بار مکان ویزیت بیماران از اتاق پزشک به اتاق پذیرش بهداری منتقل شده تا همه ارکان بهداری شاهد صحنه ورود آشنای دکتر باشند .امروز همه بیماران زندان دچار امراض ((روم نمیشه بگم اینجا ))دکتر شده اند و هر دو دقیقه یک مریض را باید در اتاق معاینه ببینم البته همچی امراض خاصی هم نبودند که قابل گفتن در برابر 4 نفر نباشد ولی این زندانی ها ما آخر استفاده از کوچکترین فرصت ها هستند

مریض:دکتر اونجا روم نشد بگم من به خدا قرصای خوابم کمه

مریض دیگه:دکتر اونجا روم نشد بگم من ادرارم اذیت میکنه

و..........

آشنای دکتر وارد میشود و وقتی با 5 نفر روپوش سفید مواجهه می شود کمی هیجان زده می شود دست ها را بانداژ کرده و آتل بسته و پانسمان ناشیانه ای روی سرش است.از اون آدم های به شدت پررو است.سلام نکرده می گویید آشنای حفاضت است و حفاظت گفته برو بهداری تا دکتر برایت اعزام بنویسه.

در مورد شکسنگی میپرسم .می گویید دو تا دستش شکسته و سرش .به پرستارمون میگوییم آتل ها را باز کند و پانسمان سرش را در این حین کارشناس بهداشتمان وارد صحنه می شود :کدوم دکتر زندان آشناتون بود.

زندانی که انگار منتظر این حرف بود  هیجان زده اسم من را می گویید

همه می فهمند که این اعلام آشنایی با دکتر و از آشناهای دکتر بودن دروغی بیش نبوده  در حالی که من تو بهداری دارم طرف را معاینه میکنم  من را نشناخته.

دستها و سرش را معاینه میکنم بیشتر به یک خود زنی ناشانه می ماند تا آسیب و شکستگی در دعوا.

از ماجرای دعوا می پرسم

می گویید  دعوا شد برادرش  اشتباهی با بیل زد تو سر داداشش و اون مرد و بعد هم سه ضربه به من زده که دستام و سرم شکسته 

میگم محکم زد؟

میگه :آره دعوا بود دیگه تو دعوا که حلوا نذر نمی کنن

میگم:سر چی دعوا شد؟

میگه :هیچی همنجوری کشکی من یه چیزی گفتم اونم گفت دعوا شد

میگه:خیلی دستم درد میکنه کی اعزامم میکنید بیمارستان

میگم:دستا و سرت نشکسته نیاز به اعزام نداری؟

میگه :نه شکسته عکسامو میگم از بیمارستان بیارن.

میگم :نیاز نیست خودمون عکس میگیریم(عکس گرفتیم و هیچ گونه شکستگی نداشت)

بهش میگم داداشه با یه ضربه اشتباهی یکی را کشته .چطور تو با اینهمه   ضربه محکم که به تو زده هیچیت نشده ؟

با کمال پر رویی میگه:خدا بهم رحم کرده

پی نوشت

  همه از مادر می گویند و کسی شاهد شکستن قامت پدر نیست.

   روز پدر بر اسطوره های پایداری ایران زمین گرامی باد.(این جمله از وبلاگ یک پزشکی قانونی می باشد)