مرکز ترک اعتیاد

مرکز ترک اعتیاد من بعد از کش و قوس های فراوان شروع به کار کرد و چند ماهی هست که مشغولیم.البته بعد از ندادن قرص متادون به مراکز از تعداد معتادان خواهان ترک کاسته شد و در این وسط چون ما هم تازه کار بودیم بیشتر دچار کمبود بیمار شدیم و از طرفی اعلام قیمت تعرفه ترک مواد که بر عکس همه چیز که سیر صعودی دارد یک باره به شدت کاهش یافت(71 هزار توامن ماهانه)که با احتساب پول اجاره و منشی -روان پزشک و پرستار و پول متادونی که به دانشگاه می پردازیم و....عملا صفر البته تعداد کثیری از معتادانی که  پول درمان خود را نمیدهند و غیب می شوند جالب اینجا که تمام شماره ها و ...که در پرونده میدهند یا جواب نمی دهد یا خاموش است یا اشتباه گرفته ایم

-

مادری پسر ش را واسه ترک آورده مرکز.پذیرش می شوند وبه شدت شاکی که این ترک نمیکند این آبروی ما را برده هر شب باباش کتکش می زند اما فایده ندارد.

نگاهی به پسر میکنم نگاهی به مادر .میگم با این روش انتظار دارید ترک کند ؟

میگویید پنج بار هم بردیم کمپ فایده نداشته الانم میخواستم ببرم کمپ گفتم اینجا هم یه سر  بیائییم .

می گوید مسئولان کمپ می گویند متادون خوب نیست و این دکتر ها دروغ می گویند(متاسفانه کمپ های ترک اعتیاد اینجا زیر نظر کسانی که قبلا معتاد بوده و مدتی است پاک هستند اداره می شود و بهزیستی اینجا با اینها مجوز می دهد یک بار :20:30 ماجراهای کمپ ها را نشان می دادیکی از کمپ ها مال این ولایت بود)اونجا دارو نمیدن و میزننشون زود خوب میشن.

در مورد هزینه با منشی بحث میکند گرچه هزینه ما 1/3 کمپ است  بازم شاکی است پسرش میخواهد هزینه یک ماه را کامل بدهد که مادرش مانع می شود و با صدای بلند میگوید شاید مردی چرا همه پول را با هم بدیم.

منشی :میگوید:اگه مرد ما هزینه را بهتون بر میگردونیم

به اتاقم می آیند به مادره می گویم روش تربیت و رفتارتون با این بچه غلطه؟

می گوید آبروی ما را برده  و دوباره شروع می کند که ما خیلی واسه این کار کردیم و خرج کردیم و...اگه جواب نداد میبرمش کمپ

تنها کاری که میتوانم انجام دهم این است که زودتر از دستشان خلاص شوم .دارو و طریقه مصرف و...را می نویسم 

--

IQ

از بهداری زندان خارج می شوم که مردی را می بینم که با سرعت به طرف بهداری در حال دویدن است (از زندانیان نیمه باز)نزدیک می شود صورتش و دستهایش سفید رنگ شده و پارچه ای روی صورتش است و مدام می گویید دکتر به دادم برس

به بهداری بر می گردم .صورتش و دست ها پر رنگ است و موهایش سوخته که خوشبختانه سوختگی زیادی نیست .علت را می پرسم میگوید رنگ کاری می کردیم رنگ روی سرم ریخت گفتند با بنزین بشور تا رنگ ها پاک شود .پاک که نشد هیچی توی سر و صورتم پخش شد اومدم سیگارمو روشن کنم کله ام هم آتیش گرفت

دریچه

زندانی را دارم معاینه می کنم می پرسم مشکلت چیه؟

میگه دریچه ام می سوزه؟

میگم:دریچه چی؟دریچه کجا؟

میگه:قلبم

میگم:کدومشون؟

میگه مگه چندتا دریچه داره قلب ؟

پی نوشت:

دخترکم دارد یک ساله می شود هم من به او وابسته شده ام و هم او عجیب بابای شده و اولین کلمه ای که بر زبان آورد بابا بود. .عشق کامپیوتر و لب تاب و موبایل شده .چهار دست و پا می رود و یاد گرفته که لبتاب من کجا ست و با سرعت تمام خودش را به لب تاب می رساند دکمه خاموشش را فشار می دهد و چندین مشت نثار دکمه هایش می کند این لب تاب بیچاره به شدت قاطی کرده جدیدا و عشق شبکه persiantoon و کارتون باب اسفنجی شده و یک شبکه استکباری دیگر

2-اینم عکس دخترکم